මෙරුවෝ සහ මරුවෝ

තටු ලැබිලා

උද්දාමයෙන්

මහ පොළවෙන් මතුවෙලා

මම පියාඹගෙන එනකොට

අවඥාවේ එක අතුල් පාරකින්

ගහපන් මගෙ තටු කැඩෙන්න

මම වැටුනාම

ආයෙත් 

පටන් ගත්තු

මහ පොළොවටම

දත්මිටි කාගෙන

'නොදකිං මේ කාළකන්නි සත්තු' 

කියලා

පාගලා දාපන් චප්පම වෙලා යන්න

ඒත් හිතන්න එපා

ඉවරයි කියලා

මෙරු එන තරමට

කී පාරක් කියලා ඕක කරන්නද?

විමසුම

අපේ රටේ ජනතාව නැවතත් කුපිත කරවනු ලැබ ඇත.රට පුරා සිදුවන වර්ජනයන්ගේ නිමක් නැත.රට කුරිරු ත්‍රස්තවාදයෙන් ගලවාගත් අතිගරු ජනාධිපතිතුමාට තැන් තැන්වල බැණවැදීමෙන්ම අපේ රටේ ජනතාවගේ අවස්ථාවාදී කුහක මානසිකත්වය මනාව ප්‍රදර්ශනය වේ.රට ත්‍රස්තවාදයෙන් ගලවාගත් එතුමා ඉන් නොනැවතී ආරම්භ කළ මහා දැවැන්ත සංවර්ධන සංග්‍රාමයේ ප්‍රථිපල තවමත් ජනතාවට ලැබෙන්නට පටන් ගත්තා පමණි.

මෙකී සංවර්ධනයෙන් රට ඉසුරට ඇදී යද්දී ඩොලර් කාක්කන්ගෙන් පිරී ඇති විපක්ෂය රජය අප්‍රසාදයට පත් කිරීම සඳහා විවිධ කරුණු ඇද දක්වමින් ජනතාව මුලා කොට රට ආගාදයට ඇද දැමීමට කටයුතු කරගෙන යන්නේ ය.රුධිර පිපාසිත ජේවීපී ය මේ ජනතා කුපිත කිරීමේ ක්‍රියාදාමවලදී දැනටමත් ජීවිත දෙකක් බිළිගෙන ඇත.මෙසේ රටේ අහිංසක ජනතාවගේ මළ සිරුරු මතින් ඉදිරියට යාමට උත්සාහ දරන ජේවීපීයත් බටහිර ගැති, බටහිරට අප රට පාවා දීමට උත්සාහ කරන යූඇන්පීයයත් අතිගරු ජනාධිපතිතුමාගේ යෝධ වැඩ පිළිවෙල අසාර්ථක කරවීමේ නිශ්ඵල කුමන්ත්‍රණයක නිරත වී සිටිති.

විපක්ෂයේ මේ අමනෝඥ ක්‍රියාවන් අපේ රටේ බුද්ධිමත් ජනතාව හොඳ හැටි වටහාගෙන සිටිති.පසුගිය මැතිවරණයේ දී ඔවුන් ඒ බව රටටම හඬ ගා කීවේ යූඇන්පී‍යට කොළඹ පමණක් ඉතුරු කරමින් සහ ජේවීපීයට තිස්සමහාරාමයද අහිමි කරවමිනි.මැතිවරණයෙන් පසුවද වත්මන් රජයේ ජනතාවාදී ප්‍රතිපත්තීන් හඳුනාගත් විපක්ෂයේ සැබෑ ජනතා නායකයන් අතිගරු ජනාධිපතිතුමා ප්‍රමුඛ රජයට එක් වන්නේ තමන්ගේ පරම අභිප්‍රාය ජනතා සේවය මිස තමාගේ පක්ෂය රජ කරවීම නොවන බව හඬ ගා කියමිනි.

වර්ථමාන රජය යටතේ තරම් සංවර්ධන ව්‍යාපෘතීන් ඇරඹුණු කිසිඳු රජයක් ඉතිහාසයේ පැවතී නැත.එක් නිමේෂයකින් රටේ ඕනෑම තැනකට යාමට හැකිවන පරිද්දෙන් රටේ මහා මාර්ග පද්ධතිය යෝධ සංවර්ධනයකට ලක්වෙමින් පවතී.අමතක කොට දමා තිබූ සිංහල දේශය එනම් දකුණ, නව වරායක් ගුවන් තොටුපලක් ඇතුලු සියළුම යටිතල පහසුකම් සහිතව නැවත අවදි වී ඇත.ජනාධිපතිතුමාගේ යෝධ වැඩපිළිවෙලෙහි එක් අදියරක් ලෙස උතුරට වසන්තය ගෙන ආවේය.ත්‍රස්තවාදයෙන් මුදාගත් ප්‍රදේශවල බිම් බෝම්බ ඉවත් කිරීමේ කටයුතු කඩිනමින් අවසන් කෙරෙමින් පවතී.නව ක්‍රීඩාංගන, රංගශාලා අප රටේ ජනතාවට සිහිනයක්ව පැවති යුගයක්ද තිබුණි.ඒ අඳුරු යුගය අවසන් කරමින් අතිගරු ජනාධිපතිතුමා සූර්යයෙක් සේ අප අතරට පායා ආවේ මේ රටේ ජනතාවගේ පෙර පිනකටය.

මේ සංවර්ධනයන් ජනතාවගෙන් සැඟවිය නොහැක.නමුත් විපක්ෂය අසරණ ලෙස සිය ඡන්ද අතලොස්ස රැකගනු පිණිස එළවලු කූඩ ප්‍රශ්නයක් බවට පත් කොට ජනතාව කුපිත කරන්නට උත්සාහ කළේය.පුද්ගලික සේවක විශ්‍රාම වැටුප යක්ෂයෙක් ලෙස හුවා දැක්වූවෝ ය.ඔවුන් පවසන ලෙසට ලෝක වෙළඳපොළේ තෙල් මිල ඉහල යන්නේ ද රජයේ අකාර්යක්ෂමතාව නිසාය.ලෝක වෙළඳපලේ තෙල් මිල ඉහල යන විට ඒ හා සාපේක්ෂව රටක තෙල් මිලද ඉහල යන බව කුඩා දරුවෙකුට වුවද අවබෝධ කරගත හැක.ඒත් සමඟ තෙල් හා බැඳී ඇති සියළු නිශ්පාදන හා සේවා මිළද ඉහල යෑම ඉස්ථිරවම සිදුවන්නකි.මේ සරල සත්‍ය තේරුම්ගත නොහැකි අමනෝඥ මන්ත්‍රීවරුන්ගෙන් සමන්විත විපක්ෂයට ජනතා කැමැත්ත ලබා ගැනීම කිසිසේත්ම පහසු නැත.


රජය අපහසුතාවයට පත් කිරීම සඳහා දූෂණ චෝදනා ඉදිරිපත් කරන විපක්ෂය ඔවුන් බලයේ සිටියදී කටයුතු කළ ආකාරය ජනතාවට මතක තිබේ.ස්ත්‍රී දූෂකයින් නිදහස් කළ ජේ ආර් ගේ පක්ෂයේ කිසිවෙකුටත් දුමින්ද සිල්වා ගැන ප්‍රශ්න කිරීමේ අයිතියක් නැත.අධ්‍යාපනයේ ධවල පත්‍රිකාව ගෙන ආ විපක්ෂ නායකවරයා ප්‍රමුඛ විපක්ෂය පුද්ගලික විශ්වවිද්‍යාලවලට විරුද්ධව හඬ නැගීම විහිළුවකි.චීනයෙන් ආනයනය කළ සමාජවාදය කරපින්නාගෙන සිටින ජේවීපී ය චීන ආධාරවලට විරුද්ධ වීම ප්‍රහසනයක් නොවන්නේද?

කෙසේ වෙතත් තව නොබෝ දිනකින් ඉඳිවන නෙළුම් කුළුණ මතද නැග විපක්ෂය උපවාස කරනු ඇත.මත්තලගොඩට ගුවනින් ගොස් දකුණේ පා ගමන් සංවිධානය කරනු ඇත.උතුරු නැගෙනහිර සිය ප්‍රචාරණ කටයුතු දියත් කරනු ඇත.ජනපතිතුමාගේ නමින් ඉඳිවන බේස්බෝල් පිටියට බැණවදිනු ඇත.නමුත් අතිගරු ජනාධිපතිතුමා මෙකී සංවර්ධනයන් සිදු කරන්නේ තමාට ගෙන යෑමට නොව රටේ ජනතාව වෙනුවෙන් බව ජනතාව මතක තබා ගනු ඇත.

අද විමසුම පිටපත - දිනුක ජයකොඩි

කොපි කිරීමේ නිදහස

මේ දවස් වල නිදහස ගැන මහා ඉහලින් කතා වෙන හින්දා, මට හිතුණා මෙහෙම මාතෘකාවකට බහින්න.

පොඩි කාලෙ ඉඳං ම සමහරු පුරුදු වෙලා ඉන්නේ කොපි කරන්ට. ඉස්කෝලෙදි ගෙදර වැඩ කරගෙන නාවාම ගෙඩි පිටිං කොපි කරන එක විතරක් නෙවෙයි.. ඊටත් පුංචි කාලෙ ඉඳලා කරන අනිත් අයව අනුකරණය කිරීමත් කොපි කිරීමක් තමයි.. ඉතිං හිතලා බලන්ටකෝ අපි කවුරු කවුරුත් අඩු වැඩි වශයෙන් කොපි කොරලා නැද්ද කියලා..

අනුකරණය වගේ දේවල් හොරකමක් හැටියට නොසැලකුවාට සමහර දේවල් කොපි කිරීම හොරකමක් හැටියට තමයි සලකන්නේ..  ගී පද, ගී තනු ප්‍රසිද්ධියේ හොරකම් කරන්ට ගත්තත් ඊට විරුද්ධව ඒ තරම් ලොකු බලවේගයක් ඇති වුණේ නෑ..

පරිගණක තාක්ෂණයේ දියුණුවත් එක්ක පරිගණක මෘදුකාංග, පරිගණක ගත ලිපි ලේඛණ වගේ දේවල් හොරකම් කිරීම වැඩි වුණා. MP3, වීඩියෝ වගේ දේවලුත් අන්තර්ජාලය හරහා අධික වේගයෙන් පැතිර ගියා..
මෘදුකාංගයක්, ලිපියක්, කවියක්, සාහිත්‍ය ප්‍රබන්ධයක්, සිංදුවක් ආදී ඕනෑම නිර්මාණයක පරම අයිතිය නිර්මාණකරුවා සතු වෙන්න ඕන කියන එක මම විශ්වාස කරනවා.. ඒ නිර්මාණ්ය නොමිලේ බෙදා දෙනවද, නැද්ද කියලා තීරණය කළ යුත්තේත් නිර්මාණකරුමයි..

අපේ සමහර බ්ලොග් වල රයිට් ක්ලික් කරන්ට බෑ, පණිවුඩයක් එනවා කොපි කොරන්ට එපා කියලා.. ඒක එයාලගෙ අයිතිය. ඒත් මගේ බ්ලොගයේ හෝ මම අන්තර්ජාලයේ ප්‍රසිද්ධ කරන ඕනෑම නිර්මාණයක් කොපි කළාට මගේ අමනාපයක් නෑ.. (හැබැයි මගේ අයිතිය මට තියලා.. ඒ කියන්නේ මට ඒ නිර්මාණය වෙන තැනක පළ කරන්ට අයිතිය තියෙන්ට ඕන) කැමති නං මගේ නිර්මාණයක් කියලා කියන්ට, එහෙම නොකිවුවත් ප්‍රශ්නයක් නෑ..

මං එහෙම කියන්නේ.. මේකයි.. මං බ්ලොග් ලිපි හෝ වෙනත් නිර්මාණයක් පළ කරන්නේ.. මෙන්න මගේ වැඩ.. කියලා පෙන්නන්න නෙවෙයි.. ඒකෙ තියෙන මොකක් හරි වැදගත් දෙයක් තේරුං අරගෙන හැදෙන එකෙකුට හැදෙන්ටයි.. ඉතිං ඔය අදහස වැඩි දෙනා අතරට යනවා නං තමයි මගේ අරමුණ ඉටු වෙන්නේ.. කාගේ නම ගියත් මට ඒක ප්‍රශ්නයක් නෙවෙයි..

කොපි කරන කෙනාගේ යුතුකමක් තියෙනවා.. (අපේ බොහෝ දෙනා ඒ දේ කරනවා) කොපි කළේ කොතනින්ද, කින්ද, මන්ද කියලා පොඩි නෝට් එකකුත් එක්ක අදාල නිර්මාණය එළියට දාන්න..

හැමෝම එහෙම කරනවා නම් මේ ලෝකෙ මීට වඩා සුන්දර වෙනවා.. එහෙම නොකලත් ලෝකෙ සුන්දරයි..
වැදගත්ම දේ කොපි කිරීමෙන් පැවැත්ම හදාගන්න බෑ.. ඒකට නිර්මාණශීලීත්වය අවශ්‍ය මයි..

ප.ලි

කියන්ටම කියලා හිතාගෙන හිටපු දෙයක් අමතක වුණා.. අපේ සයිබරයේ බොහොම දෙනා (පැහැදිලිවම) යහපත් අරමුණින් දුර්ලභ සහ වටිනා නිර්මාණ අපිත් එක්ක බෙදා ගන්නවා.. ඒක නිර්මාණකරුට කෙසේ වෙතත් රස විඳින අපට නම් ලොකු උදවුවක්.. ඉතිං අපි පිනුත් අනුමෝදන් කරනවා ඒ වගේ මිත්‍රයින්ට.. ඒත් ඒ වැඩෙත් ඒ තරම්ම සාධාරණ නෑ කියලා හිතෙන්නේ තමන්ගේ නිර්මාණ ස්ප්‍රෙඩ් වෙන එක නවත්තන්න සමහර නිර්මාණකරුවෝ දරණ උත්සාහය නිසයි.. මේවා කියවලා අපේ තිස්ස අයියා (හද ගී පොත ලියන) එහෙම සිංදු දෙන එක නැවැත්තුවොත් එහෙම මහා වින්නැහියක්.. (විහිළුවට කිවුවට.. තිස්ස අයියා තමන් ලබා දෙන සිංදුවේ නිර්මාණකරුවාට ලබා දෙන්නේ ඉතා ඉහල ගෞරවයක්..ඒ වගේම ඒවා දුර්ලභ හා අපිට අහන්ට නොලැබෙන ගී.. ඉතිං නිකං තියෙන ගීතේ අපිට අහන්ට දීලා ආයෙත් මිනිස්සු අතරට ගෙනැල්ලා තිස්ස අයියා කරන්නේ ඇත්තටම පිනක්.. ) . හැබැයි සමහරු නම් ඉවක් බවක් නැතුව අනුන්ගේ දේවල් හොරකම් කරලා එළිපිට නොමිලේ බෙදා හරිනවා.. මෘදුකාංග වල ක්‍රැක්ස් එළිපිට බෙදා හරින අයත් ඉන්නවනේ..


 

කැම්පස් යන නංගිලා මල්ලිලා වෙත ආදරයෙන්...

මේ ලිපිය ක්සැන්ඩරයා ගේ කොළමේ 26/01/2012 දින පලවූ ලිපියක් නැවත පල කිරීමකි.



කැම්පස් යන නංගිලා මල්ලිලා වෙත ආදරයෙන්...

අවුරුදු 13 ක පාසල් ජීවිතෙන් පස්සේ තවත් හොඳට ඉගෙනගෙන ලොකු මහත්තයෙක් නෝනා කෙනෙක් වෙන්න හිතාන කැම්පස් එකට අඩිය තියපු ඔයාල කරන කියන දේවල් දැක්කම මට මේක නොකිය ඉන්න හිතක් ඇත්තෙම නැති තරම්.

පුංචි බැංකු කෑල්ලක එල්ලිලා පස්ස හිරිවටෙනකම් ටියුෂන් ගිහින් ඉගනගන්නකොට හැමදාම අපි හිතුවේ කොහොමහරි පාස් වෙලා කැම්පස් යනවා කියල. ඕ ලෙවල් කරනකොට අපි හිතුවේ කවදාහරි ඒ ලෙවල් පාස් වෙලා කැම්පස් යනවා කියල. ඊටත් කලින් අපි හිතුවේ මං දොස්තර මහත්තයෙක් වෙනවා.. ඉංජිනේරුවෙක් වෙනවා කියල. ඉතින් එහෙම හිතාන අපි රෑ එළිවෙනකම් කකුල් වතුරේ ඔබාන පාඩම් කලා.. බනිස් ගෙඩියක් බත් මුලක් අරන් ගිහින් කාල පන්ති ගියා.. මහා අව්වේ කර වේවි.. මහා වැස්සේ තෙමි තෙමි.. අපි ඉගනගත්තේ අපේ හීනේ හැබෑ කරගන්න..අපේ අම්මල අප්පච්චිලා දහ දුක් විඳලා හම්බ කරලා උගැන්නුවාට ඒ අයට පස්සේ කාලෙක සලකන්න..

ඉතින් එහෙම ඉගනගෙන කැම්පස් ආපු ඔයාල මේ දවස්වල කරන අරගල ගැන දැක්කම මට හිතෙන්නේ ඔයාල ලංකාවේ බෙලහීන දේශපාලනේ තවත් එක ගොදුරක් වෙලා කියල. විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයින් හැටියට කොන්ද කෙලින් තියාගන්න ඕනේ ඔයාල මේ ලංකාවේ වැදගම්මක් නැති දේශපාලන බලවේග වල තවත් එක අතකොලුවක් වෙලා. ඉගනගන්න ආව ගමන පැත්තක තියල රූකඩ ශිෂ්‍ය ව්‍යාපාර ගෙනියන බොළඳ රැල්ලට අහුවෙලා ගහගන ගිහින් ඉන්නවා දැක්කම මටනම් හිතට වේදනාවක් දැනුන..

මමත් ඔයාල වගේම පන්ති ගිහින් ඉගනගෙන විභාග ලිව්වත් කැම්පස් යන්න හම්බවෙන 20000 වන ශිෂ්‍ය ප්‍රජාවට අයත් නොවුණු කුලකයේ එකෙක්. එත් මගේ පූරුවෙ වාසනාවට මගේ අම්මලාට පින් සිද්ධ වෙන්න මම පුද්ගලිකව ඉගෙනගෙන අද ගොඩක් හොඳ තැනක ඉන්නවා. එත් මගේ එක්ක එක පන්තියේ ඉගනගෙන කැම්පස් ගියපු සමහර යාලුවෝ අද මං ඉන්න තැනට කිට්ටුවට එන්නත් බැරිව ඉන්නවා. එහෙම උනේ එයාල ඉගනගන්න අදක්ෂ නිසාවත් වෙන දෙයක් නිසාවත් නෙවෙයි. ඒ අයත් ඉගනගත්ත. එත් කැම්පස් වහද්දි ගෙවල් වලට ගිහින් ආයේ අරිද්දි ඇවිත් ඉගෙනගෙන අපහු වහද්දි ගෙදර ගිය එකේ කාලය එයාලට නොලැබුන හින්දයි එහෙම උනේ.. එයාල කාලය එක්ක තිබ්බ රේස් එකෙන් පැරදුණා.. ඉතින් එයාලට උනෙත් කැම්පස් වල දේශපාලන අතකොලු වෙන්න. පිකට් කරන්න කඳුළු ගෑස් කන්න පොලිසි උසාවි වල රස්තියාදු වෙන්න කාලය වැය කරන්න. ඒ කරපු දේවල් වලින් රටට වෙච්ච යමක් නෑ. තමන්ගේ කාලය නැති උනා මිසක්..

අරගල කරන්න ඕනේ. ඒකත් එක සොඳුරු අත්දැකීමක්.. ඒත් සීමාවක් ඇතුව. අද දකින අරගල සීමා මායිම් නැති හුදෙක් චන්ඩිකම් කරන අරගල වෙලා.. මිනිස්සුන්ට ගහන්න ගෙවල් වාහන කුඩු කරන්න මිනිස්සුන්ගේ ගමනාගමන නිදහසට බාදා කරන්න අද අරගල වෙසින් ශිෂ්‍යයින් මෙහෙයවනවා. ඇත්තටම රටේ බුද්ධිමතුන් කියාගන්න ඔයාලට තරම් වැඩ නෙවෙයි නේද මේ? 

ඔය අතරේ කැම්පස් වල තියන වර්ගවාදී පටු භේද ආදිය මටනම් හිතෙන්නේ කුහක කමින් කරන කෙනහිලි කියල. මේ කැන්ටිම තියෙන්නේ දුප්පත් දෙමාපියන්ගේ දරුවන්ට ඒකට තොපි එන්න ලජ්ජා නැද්ද? ඔය හොඳ හෝටල් තියෙන්නේ ගිහින් කාපියව් කියල බඩගින්නට කන්නට එන තමන්ගේම ෆැකල්ටියේ තවත් එක ශිෂ්‍යෙක්ට ශිෂ්‍යාවකට කියන්නේ පටු පන්ති භේදය මුල් කරගත් කුහක කමෙන් නෙවෙයිද? ඇත්ත සමහරුන්ට හොඳට සල්ලිය බාගේ තියෙන්න පුළුවන් ඒත් ඒ දරුවත් එන්නේ ඉගනගන්න. සමහරුන්ට පේන තරමට සල්ලි නොතියෙන්නත් පුළුවන්. ඉන්ටර්නැෂනල් ස්කුල් වලට ගියපු උන් එන්නේ නෑ කවදාවත් ඔය කැම්පස් වලට. උන් එංගලන්තේ ඇමරිකාවේ යයි. එහෙනම් මේ කාටද මෙහෙම කියන්නේ?

තව දෙයක් තම කැම්පස් රැග. පොඩි විහිළුවක් දෙකක් කරන අහිංසක රැග නම් ඕනේ කෙනෙක් එපා නොකියාවී. ඒත් දැන්? ලිංගික අසහනකාරයෝ අසහනකාරියෝ රෑනක් ම කැම්පස් එකේ ඉන්නවා කියන්න පහුගිය ටිකේ පුවත්පත් වල ගිය පුවත් ප්‍රමාණවත්. කෙල්ලන්ගේ කොල්ලන්ගේ කියල වෙනසක් නැතිවම මේ එන්නෙත් අර තියන කුහකත්වයේ තවත් එක පැතිකඩක්.

ඉතින් ඉස්කෝලෙන් හොඳට ගිය එකා කැම්පස් ගියගමන් මේ වෙනස් වෙන්නේ කොහොමද? ඒ ප්‍රශ්නය ඔබට බාරයි.. හිතන්න.. රටේ හෙට දවස ඔබ අතේ නම් අද ඔබ හොඳ පුරවැසියෙක් විය යුතුයි. ඔබේ කාලය නාස්ති නොකර ඉගනගන්න.. තරඟකාරී ලෝකයේ තරගයට ඉක්මනින් පා නගන්න.. අපි බලන් ඉන්නම්..

එසේනම් කඩතුරා ඉරා සත්‍ය දකින්න කාලයි මේ....

ඔක්කොම තියෙනවා--එහෙනම් මොකද යකෝ ඕකේ කරන්නේ ?

ඔටු අම්මයි ඔටු පුතයි බර සාකච්චාවක්.ඔටු අම්මට  'අ' කියලයි පුතාට 'පු"  කියලයි දාගෙන මේක කියමුකෝ.

අ:- ඇයි පුතේ උඹ ආස පොලොව ගැටලන්න වගේ කල්පනා කොරන්නේ ?

පු :- අම්මේ මං ප්‍රශ්න කීපයක් අහන්නද ? ඔන්න පලවෙනි එක.. ඇයි අම්මේ අපේ මේ මහා මල්ලක් වගේ මොල්ලියක් තියෙන්නේ.?

අ:- ආ ඒ පුතේ අපි කාන්තාරේ දුර යනකොට තිබහ වෙන එක නවත්තන්න වතුර ගබඩා කර ගන්නනේ..

පු: එතකොට අපේ කකුල්වල කුර මේ රවුමට මහතට තියෙන්නේ ?

අ: ඒ පුතේ කාන්තාරේ හයියෙන් ඇවිදිනකොට සමබරතාවේ තියන් එරෙන්නේ නැතුව යන්නනේ..

පු:  හොඳයි එහෙනම් මොකටෙයි මේ තරම් දිග බෙල්ලක් ?

අ: පුතේ ඒක ඕන අපිට උස ගස් වල මුදුන් වල තියෙන දළු කඩන කන්න කටු ඇනගන්නේ නැතුව.. 

පු: එතකොට   මේ කැත විසාල  ඇහිපිය ?

අ;- කොල්ලෝ .. එවුව කාන්තාරේ වැලි කුනාටු  එනකොට ඇස් දෙක වහගන්නනේ.. 

ඔටු පුතා දැන් අම්ම දිහා බලන්නේ අමුතු සතෙක් දිහා වගෙයි  

අ:- ඇයි කොල්ලෝ උඹ මං දිහා ඔය විදිහට බලන්නේ?

පු: මොන මගුලකටද වදේ එහෙනම් අපි මේ සූ එකේ කුඩුවක් ඇතුලේ ඉන්නේ ?

ආදර්ශය: අද්යාපන  සුදුසුකම්, පළපුරුද්ද, දක්ෂතාවය, නායකත්වය උද්යෝගය .... මේ ඔක්කොම දේ වලින් වැඩක් වෙන්නේ අපි හරි ජොබ් එකේ ඉන්නවනම් තමයි  .. ඔබ ඉන්නේ හරි තැනද ?  බොරු කියන්නේ මොටද? මං නම් ඔටු පැටියා වගේ තමයි..
(මේක මන් ජංජාලෙන් උපුටගත්තා එකක් මගේ නිර්මාණයක් එහෙම නෙවෙයි..)

පොඩි කාලේ

පොඩි කාලේ අපි හිටියේ අපේ සීයලාගේ ගෙදර, වෙනම ගෙදරක පදිංචියට එනකම් තවත් නෑදෑ පවුල් දෙකතුනක් එක්කම ජීවත් උනේ එකම ගෙදර. ඒ කාලේ දැන් වගේ පරිඝනක, ටීවී, විවිධාකාර සෙල්ලම් බඩු තිබ්බේ නැති නිසා අපි ගොඩක් වෙලාවට සෙල්ලම් කලේ වට පිටේ තියෙන දේවල් වලින්.

පරණ ටයර් කියන්නේ ඒ කාලේ මහා අනර්ඝ වස්තුවක් ඕක දෙපැත්තෙන් ලී දෙකක් ගහගත්තාම බයිසිකලයක් වගේ තල්ලු කරන්න පුළුවන්. කාලයක් යනකම් මට හරියට ටයර් එක පැදගනන් බැරුව තිබ්බේ ඒත් පුරුදු උනාට පස්සේ ටයර් එක පදින එක හරිම ලේසි කටයුත්තක්. තවත් වැඩේ නැගලා යන්න ටයර් එක ඇතුලට වතුර හරි බොරලු හරි ටිකක් දානවා. දැන් නම් ඩෙංගු බෝ වෙන්න ඉඩ තියෙන නිසා වතුර දාන්න යන්න හොඳ නැහැ ඒත් ඒ කාලේ අපි වතුර දාලා ටයර් එක පදින එක හරිම විනෝදාත්මක ක්‍රීඩාවක් උනා.

ගෙදර වටේම පුවක් ගස් තිබ්බ නිසා හරිම ලේසියෙන් කොලපොතක් හොයා ගන්න පුළුවන්. කුස්සියේ ඉන්න වැඩිහිටි කාන්තාවන්ගෙන් විරෝධයක් එල්ල උනත් අපේ පාවිච්චියට කොලපොතක් ගන්න එක ඒ හැටි අපහසුවක් උනේ නැහැ. දැන් වගේ ප්ලාස්ටික් භාජන සුලබ නොවුනු ඒ කාලේ කොලපොත කුස්සියට බොහෝම ප්‍රයෝජනවත් දෙයක් උනා. එක්කෙනෙක් වාඩි වෙලා තව කෙනෙක් කොලපොත ඇදගෙන යන එකේ තියෙන සතුට දන්නේ කොලපත් පැදපු කෙනෙක්ම විතරයි. බොරලු පොළවේ කොලපතේ යනකොට පස්සට දැනෙන සනීපේ. ටිකක් ලොකු කොලපොතක් නම් දෙන්නෙක්ට යන්නත් බැරිකමක් නැහැ. හිටපු ගමන් කොලපොත අදින කෙනා වාඩිවෙලා ඉන්න අයව බිමට පෙරලෙන විදිහට අදින්නේ නැතුවමත් නෙමෙයි.

ගේ වටේ තිබ්බ වැලි ගොඩවල් වල බිංකුන්ඩෝ නම් හිඟයක් තිබුනේ නැහැ. බිංකුන්ඩෝ ඉන්න වලකට පොඩි ඉරටුවක් දාලා කරකවලා ඒකේ ඉන්න බිංකුන්ඩා එළියට අරන් ඌව නටවනවා. සමහර වෙලාවට බිංකුන්ඩා අල්ල ගනන් ලේසි වෙන්න උගේ වලට පොඩි කූඹියෙක් අල්ලලා දානවා. නටවලා ඉවර උනාම බිංකුන්ඩට නම් මොනාද කලේ කියලා මට මතක නැහැ.

මිදුලේ පොඩි වලක් හාරලා ඒකට කඩියෙක් එක්ක දිමියෙක් දානවා ඊට පස්සේ වීදුරු කෑල්ලකින් මේ වල උඩින් වහලා ඒක දිහා බලාගෙන ඉන්නවා. ටික වෙලාවක් යනකොට මුන් දෙන්නා කා ගන්න පටන් ගන්නවා මේ තරඟය තවත් උද්යෝගමත් කරන්න හිතාගෙන තුත්තිරි ගස් වල ඉස්ම පොවනවා කඩියටයි දිමියටයි. උන් ඒවා බීලා වෙරි වෙනවද නම් දන්නේ නැහැ මන් නම් තුත්තිරි ගස් වල ඉස්ම බිව්වට දැනුනේවත් නැහැ.

කඩයයි ගෙයයි දානවා කියලා එකක් කරනවා මේකට නම් ගෙදර ඉන්න වැඩිහිටි කාන්තාවෝ වැඩිය කැමති නැහැ මොකද කඩේ එළවලු වලට කියලා මල් ගස් වල කොල කඩාගන්න නිසා. ගඩොල්කුඩු, වැලි, කොස්කොල සල්ලි එක්ක මේකේ කරන්නේ සෙල්ලම් කඩයක් සහ ගෙයක් දැමීම. කඩේට සහ ගෙදරට ඕනේ සියලුම දේවල් කුස්සියෙ විසිකරන හිස් ටින් බෙලෙක්ක පියන් වලින් තමා සපයා ගන්නේ.

ඩ්‍රැයිවර් කෙනෙක් නැති කොන්දොස්තර කෙනෙක් විතරක් ඉන්න, සුයිප් විකුනන කෙනෙක් සහ බත් කඩයක් කරන අනික් සාමාජිකයොන්ගෙන් සැදුන බස් එකක් යන වැඩක් කලා සමහර වෙලාවට. මේකට නම් සල්ලි, සුයිප් සහ බස් ටිකක්ට් එක්සයිස් පොත්වල පිටු ඉරලා අරගෙන වෙනම හදාගෙන තමා කලේ.

අවුරුදු තුනේ හතරේ ඉඳන් මොන්ටිසෝරි යන්න පටන් ගනන් දැන් කාලේ ලමයින්ට නම් මේවා අත්විඳින්න ලැබෙනවාද කියලා නම් මන් දන්නේ නැහැ.