බස් නැවතුමේ නවත්වන හයවෙනි බස් එකත් නවත්වලා බහින සේරමත් බැහැලා ගියා.බහින සේරම කියලා කිව්වේ බස් එක නැවතුනාද කියලා දන්නෙ නැතුව තාමත් නිදාගන ඉන්න අය ගැනත් සලකලා.එයාලාව බස්සන්න ඕන.
චතුනි තාමත් නැහැ.
බස් එකක් ඇවිත් අනෙක එන්න විනාඩි දහයක් යනවා.එතකොට දැන් පැයක් තිස්සෙ මම මේ කනුවට බරදීගන ඔරලෝසුවෙ කටු දිහා බලාන ඉන්නවා.කනුවට කතා කරන්න බැරි නිසා හොඳයි.නැත්නම් කනුව මගෙන් අහනවා"මචං මම දැන් උඹට පොඩ්ඩක් හේත්තු වෙන්නද?" කියලා.
ඔරලෝසුව නම් දැන් කොයි වෙලේ හරි නතර වෙනවා,මට දැන් වෝර්නින් දෙක තුනක්ම දීලා තියෙන්නෙ " මට තවත් උඹට කත් අදින්න බැහැ " කියලා.
චෙහ්....කෝල් එකක් ගන්න චතූට ෆෝන් එකකුත් නැහැනෙ.කොහෙද කොච්චර ඇහුවත් "එපා අය්යෙ තියාගන්න විදිහක් නැහැ " ගානවා.
මේ වගේ වෙලාවට තමයි ඒකේ අගය තේරෙන්නෙ.
කුලියට හිඟාකන පොඩි එකා විසිවතාවක් විතර ඇවිත් මදිවෙලාද කොහෙද ආයෙත් ඇවිත්.පලවෙනි වතාවෙ මම ඌට රුපියලක් දුන්නා.ඌ මට රුපියල් විසිපහක ඔරවලා ගියා.
එක අතකින් ඌ සාධාරණයි,ඇයි දැන් රුපියලක් සතයක් වටින්නෙ නැහැනෙ.
අනික් අතින් හරිම අසාධාරණයි,ඔය රුපියල ඌට වගේ අපිට කවුරුවත් නිකන් දෙන්නෙ නැහැනෙ.
චතුනිට මක් වෙලාද යකෝ....?
අද පංති නැතුවා වත්ද? වෙන්න බෑනෙ..මට ඊයෙ කිව්වනෙ අද පංති තියනවා කියලා.හරියට බස් නැති පාරක ඉන්නවා වගේනෙ.
විනාඩි දහයෙන් දහයට බස් එනවා.
ඔන්න මම කිව්ව නම් කමක් නැහැ.දහයාමාරට එන එකේ ආවෙ නැත්නම් අනික තියෙන්නෙ එකයි කාලට.එකොලහේ ඉඳන් මම ස්ටෑන්ඩ් එකේ චාටර්.කෙල්ල වෙලාවට ඇවිත් වෙලාවට යනවා.පොඩ්ඩක් හරි පරක්කු වුනොත් "අනේ අය්යේ... ආයෙ..අපි හම්බවෙනවානෙ..."ගාලා ටිකක් තොඳොල් වෙලා ලිස්සල පනිනවා.අපි පව්.
"ආ..මල්ලියෝ කොහොමද ඉතින්...කෝ අනේ .. ඔයා ලියන ඒවා'.....'පත්තරේ යනවා කිව්වට නෑනේ.මම සති තුනක් ගත්තා ආයෙ නම් ගන්නෙ නැහැ."
හය්යෝ අලි කොටි මදිවට හරක් කිව්වලු.
"න්.නෑඅක්කෙ එයාලගේ පරණ ආව කෙටි කතා ඉවර වුනාට පස්සෙ තමයි මගේ ඒවාට ප්රයරිටි එක හම්බවෙන්නෙ..ළඟදීම යනවා අක්කෙ.."
අහ්.. අන්න අන්න චන්ද්රිකාව එන බස් එක ආවා.ඒක අල්ලාගත්තානම් පංති ඇති නැති වග දැන ගන්න තිබුනා.
"ම.ල්ලි කොහෙද දුවන්න හදන්නෙ ගෑණු ළමයා වත් එනවද...?"
අප්පෝ අක්ක ඇණයක් වෙන්න හදනවානෙ...වයසේ තරමට මොලේ වැඩිලා නැත්ද මන්දා..?
"ඔ..ඔව්..න්.නෑ අක්කෙ අපි පස්සෙ හම්බවෙමුද...?මට පොඩී වැඩක් තියනවා දැන්"
"හා හා හරි හරි ඕන්න අපි ගියා අනිත්දාට ස්කොලෙදි හම්බවෙමුකෝ අපි..."
බඩුම තමයි... අක්ක දෙයි මට සඳුදාට..සං..වේගීයි.!
ෂෙහ් ඒ අස්සෙ පැන්න නේද චන්ද්රිකාව කක්ෂයෙන් එළියට.අටවෙනි බස් එකත් ඇවිත් සෙනග බස්සවලා ගියා.දැන් ඉතින් තවත් ඉන්න එකේ තෙරුමක් නැහැ ..ෂිහ්..අපේ උන් දන්නවානම් 'ස්ටෑන්ඩ් එක අතු පතු ගාලා බලාඋන්නට කෙල්ල ආවෙ නෑ නේ..'කියලා මාව නෝන්ඩි කරයි.කව්ද උන්ට කියන්නෙ..?
යනව යන්න චතුනිට ඕන කුදයක් ගහගන්න කියලා.
ආ.ආ ඔය ආවෙ තව එකක් ..බලනවද ඒකෙත්..? නෑ ඕන්නෑ යනවා යන්න.
චතුනිට ඕන නැත්නම් මට විතරක් මොකටද...?
නොඉවසිලිමත් ඉරිදාවකට පස්සෙ සඳුදා මම ස්කෝලෙට ගියාට මූණෙ තිබුන 'බකුස්'ගතිය ගිහින් තිබුනෙ නැහැ.මම මූණ හංඟගනම උන්නා කතන්දරය එලිවෙයි කියලා.
ටික වෙලාවකින් ටිං ටිං මාටින් දුවගෙන ඇවිත් මට ලියුමක් දික්කලා.
"කාගෙන්ද බං.?"
"කාගෙන්ජ? බොගෙ අහවලීගෙන්.බොට සෙනසුරාදා කට්ට කන්න වෙලා මල පැනලා ඇති කියලා අරෙහෙ ඇඬූකඳුලෙන් ඉන්නෙ."
"ඉතින්..?"
"ඉතින්..කියන්නෙ ඔය ලියුම බලලා වෙලා තියෙන්නෙ මොකක්ද කියලා ටිකක් තේරුම් ගනින්.වලිගෙ පාගගෙන දඟලන්නෙ නැතුව..."
ටිං ටිං මාටින් ගියාට පස්සෙ හිමීට ලියුම දිග ඇරියා.
"අය්යේ,ඔයා හිතන දෙයක් වෙලා නැහැ .මම පන්ති එන්න ලෑස්ති වෙනකොට ආච්චි අම්මා ඇහුවා එයාව නාවන්න බැරිද කියලා.ඉතින් මම එයාව නාවලා පන්ති එනකොට ඔයා තරහෙන් යනවා.තරහා වෙන්න එපා අය්යෙ...මම ඔයාට වරදක් කලේ නැහැ කියලා ඔයා දන්නවනේ"
"යකෝ මෙහෙම කියත්දි තරහා වෙන්නෙ කොහොමද ..?"
මට කියවුනාද එහෙම නැත්නම් කිව්වද කියලා තාම හිතාගන්න බැහැ.ඒත් පන්තියෙ සේරම මා දිහා බලාන හය්යෙන් "ඔව් බං"කිව්වා...!